Ik heb weer een heerlijke middag achter de rug met mijn Meester. Zittend op de bank met een kopje thee denk ik met een grote glimlach terug terwijl mijn billen nog nagloeien en enkele plekken op mijn lijf voorlopig nog wel even gevoelig zullen zijn.
Dit soort uitstapjes voel je niet alleen lichamelijk, maar ook geestelijk. Het is heerlijk om alles achter je te laten en je over te geven aan de wensen van je Meester. Het is een ultiem moment om even uit je dagelijkse beslommeringen te stappen. Ik denk dat je door heel Nederland wel van dit soort plekken hebt. Ooit las ik er in een boek over en wist niet wat ik ervan moest vinden. Maar ik kan niet anders zeggen, dat het elke keer een waar genot is. Ook deze keer heb ik weer heel wat zwepen, paddles, canes en floggers op rug, billen, lipjes, borsten en benen gevoeld. De één zachter, de ander harder. Soms voelt het aan als een felle steek die nog lang na-ebt en de andere keer meer aan als een flinke tik (aai).
Deze keer heb ik ervaren wat je onder meer allemaal met het grote bed kunt doen. Eerst op de buik met mijn benen hangend aan een stang boven het bed. Mijn armen gespreid waarbij de polsen aan de uiteinden van het bed werden vastgemaakt. Als je denkt dat kan ik niet, zul je nog staan te kijken in welke bochten je allemaal door je Dom kan worden gebogen. En uiteraard op de rug. Met de benen gestrekt de lucht in en de polsen idem vastgebonden aan het uiteinde bed. Allebei ideale posities. Voor je Meester dan. Eén van zijn favoriete speeltjes was deze middag: het radeerwieltje. Bij mijn borsten soms o, zo pijnlijk. Ook op andere plekken, kan door de druk van de hand van de Meester, de pinnen lelijk prikken. Waar ik er twee heb, zijn er daar kleinere en grotere varianten met één rij tandjes of meerderen.
De ligstoel blijft een favoriet. Je wordt zo vastgemaakt dat bewegen nagenoeg onmogelijk is. Je bent dus letterlijk overgegeven aan de grillen van je Meester(es). Er is zoveel mogelijk in zo’n ruimte. Eng vind ik de ‘gasmakers’ waarbij je geen adem krijgt. Gelukkig weet ik dat het ook niet direct het favoriete speeltje van mijn Meester is. Daarnaast heb je een hele hoop speeltjes voor zowel de mannelijke als vrouwelijke Subs. Bizar zijn de vele spiegels die overal hangen. Je kunt jezelf niet alleen in het plafond bekijken, maar ook in spiegels aan de wand. Fascinerend om te zien omdat ik doorgaans mijn ogen sluit. Met zwarte touw had Meester mijn borsten afgebonden. Het is raar en ook weer mooi om jezelf zo te zien. Als je ooit met bondage te maken hebt gehad, weet je vast wel dat het in het begin gevoelig of pijnlijk is. Soms lig je zo onhandig…maar echt het went.
Eigenlijk kwamen we mijn ‘roze vriendje’ halen die ik vorige keer had laten liggen. Ik ben blij dat ik hem weer heb. Met lelijke klemmetjes op mijn lippen en je roze vriendje op je G-spot geeft het een vreemde gewaarwording. Genot en pijn ligt zo dicht bij elkaar. Waarbij ik moet zeggen dat genot het overwint van de pijn. Doorgaans zijn we hier zo’n drie uur, maar het lijkt net of je een uurtje bezig bent. Het is heftig en intens op vele vlakken. Vaak moet ik enorm trillen van de spanning. Heb ik dit keer iets laten liggen? Nee, volgens mij niet. Wel hoop ik dat het niet de laatste keer was dat we hier waren. Na zo’n sessie ben ik best wel moe. Uitgeput. Dus nu heerlijk nagenieten op de bank. Morgen weer gewoon aan het werk. Dank u wel Meester dat u mij meenam.