Met een korte klop op de deur ben ik meteen bij de les. Ik knik en volg de persoon voor mij. We lopen een volle zaal in en ik merk dat ik bepaalde mensen begin te herkennen van eerder. Ik zie weinig van hun gezichtsuitdrukkingen. Eigenlijk best wel een beetje jammer omdat ik ergens heel benieuwd ben hoe ze dit weekend ervaren en waarom ze hier zijn.
Voor mij staat een zwarte massagetafel. Het enige verschil eraan is dat het klemmen heeft waarmee je polsen en enkels vast kunt maken. Mijn badjas wordt aangenomen en ik mag op mijn buik erop plaatsnemen. Mijn benen worden gespreid en mijn enkels vastgemaakt. Daarna worden mijn polsen vastgeklikt. Mijn armen liggen los van mijn lijf. Ik krijg een blinddoek voor van zachte stof en ruik wierook. Voor het eerst hoor ik achtergrondmuziek. Vermoedelijk iets van jazz. Ik merk dat er iemand nadert en voel een hand over mijn lichaam gaan. Even denk ik mijn Meester erin te herkennen. De bewegingen zijn iets zachter en zelfverzekerder. Ik probeer mij te ontspannen. Ik hoor ergens een stem zeggen dat het om een inwijding gaat en dat ik na het volgende ritueel nog maar een Meester heb. En dat ik aan niemand anders dan alleen aan hem toe behoor.
Dan hoor ik Meester zeggen mij te ontspannen. Ik krijg een gag om met gaatjes zodat ik goed kan ademhalen, maar niet veel kan zeggen. Ik probeer mij niet te concentreren op de geluiden om mij heen. Dan voel ik iets op mijn bil. In een flits weet ik dat het om een tattoo gaat. Meester heeft altijd beloofd dat het niet om een heel grote plaat zou gaan, want het is meer de gedachte erachter. Ik probeer te ontspannen en herken het gevoel. Soms voel ik niets om vervolgens verrast te worden door een korte, felle pijn. Degene die het doet, is snel en vakkundig. Als hij klaar is, hoor ik Meester goedkeurend mompelen. Ergens denk ik vaag een applaus te horen. De tattoo wordt afgeplakt en iemand maakt mij los. Ik word overeind getrokken en Meester helpt mij bij het aantrekken van een joggingbroek. Ik zie nog steeds niets en ook de gag zit nog om. Dan mag ik meelopen naar een stoel. Ik voel een zacht kussen. Mijn enkels worden vastgemaakt aan de poten en mijn armen aan de stoelleuning zodat mijn polsen naar buiten gekeerd zijn.
Meester aait over mijn hoofd en zegt dat dit het laatste is... Ik moet diep ademhalen en dan voel ik ´warmte´ naderen en merk hoe de hitte mijn huid raakt. Ik schrik en schreeuw het uit van de pijn, maar mijn woorden blijven door de gag in mijn keel steken. Mijn huid sist en het doet echt enorm veel pijn. Ik begin te trillen en lijk er geen controle over te hebben. Er wordt iets opgesmeerd en mijn gag wordt afgedaan. Iemand laat mij wat drinken. Mijn arm voelt branderig aan. Ik krijg iets warms aan en word bevrijd van mijn blinddoek. Meester begeleid mij naar de auto. Ik weet niet eens wie mij allemaal ziet, moet huilen en ben moe. Het is allemaal even vaag. Ik kan mij niet herinneren of ik mijn schoenen aan of niet. Als ik mijn ogen open doe, zijn we bij mijn huis. Ik verlang zo naar mijn eigen bed. Hoe lang ik heb geslapen, weet ik niet, maar ik word wakker met kleine handboeien op mijn bil en de ´S´ bij mijn pols.