Ik ben nog niet zo heel lang een sub. Na een toxic (vanille) relatie ben ik via omwegen in aanraking met BDSM gekomen. Sommige mensen vinden het vreemd dat ik, na een niet-gezonde relatie, stap in de wereld van opnieuw (zeg maar) ´onderdanig´ zijn.
Dat is ook lastig uit te leggen. Maar het draait in een D/s relatie veel meer om gelijkwaardigheid. Meer dan je op het blote oog zou zeggen. Mensen die deze wereld niet goed kennen, zullen dat niet gauw begrijpen. Ik krijg er dan ook regelmatig aan- of opmerkingen over. Mijn stap voelt voor mij heel normaal. Als ik nu terugkijk, loopt BDSM al heel lang als een rode draad door mijn leven, maar is het nooit tot uitvoer gekomen. Voor mij persoonlijk geldt dat ik er meer kan uithalen uit dan uit een normale relatie. Dat komt doordat in deze relatie je veel meer gelijk bent dan in vaak een gewone relatie. Dat laatste snappen mensen niet. Hoewel ik onderdanig ben, doet mijn mening en wat ik wil er wel degelijk toe. Als sub bepaal je uiteindelijk wat wel of niet gebeurd.
Ook in een D/s relatie kan het stroef verlopen en is lang niet alles rozengeur en maneschijn. Het is investeren in elkaar door onder meer te luisteren naar de ander. Dus ja, er zijn ook meningsverschillen en misverstanden. Als sub voel ik mij veilig bij mijn Meester en weet ik dat hij niet over mijn grenzen heen zal gaan. Zo ben ik als persoon de laatste jaren gegroeid, zelfverzekerder geworden en ben ik veel meer mezelf. Mijn ervaring is dat het minder draait om uiterlijkheden, maar meer om wie je bent en waar je voor staat. Natuurlijk kleed ik mij graag mooi voor mijn Meester aan en doe mijn bestom zo goed mogelijk voor de dag te komen.
Elke D/s relatie is anders. Ik ben blij dat ik deze keuze heb gemaakt en dat ik een goede Meester ben tegengekomen. Wat de buitenwereld ervan vind, is eigenlijk niet belangrijk. Opvallend is dat sommige mensen denken dat ik als sub ook andere mensen zou ‘moeten dienen’. Nee, ik heb één Meester en hoef dus door anderen niet als slet, sub of wat dan ook te worden aangesproken. Dat stukje vind ik jammer en erg denigrerend.
Als sub ben ik geen ding of voorwerp en hoef ook niet zo behandeld/aangesproken te worden. Ook merk ik dat anderen denken dat ik open sta om mij door een onbekende bijvoorbeeld te laten spanken. Die mensen snappen het (nog) niet. In een goede D/s relatie ben je trouw aan je Meester en zoek je niet verder. Hoewel ik nu al een paar jaar bij dezelfde Meester ben, denk ik dat we nog niet zijn uitgespeeld. Er valt nog veel te ontdekken en ook groeien we nog steeds in onze rol als sub en Dom. Sub zijn maakt mij compleet, het geeft mij een andere dimensie aan mijn leven en geeft mij een goed gevoel. En, ja soms twijfel ik ook of dit is wat ik wil. Of ik pijn fijn vind enz…Maar al met al geeft het mij zoveel voldoening dat ik hoop nog een hele tijd sub te zijn.