Soms wil je heel graag spelen en je Meester(esse) zien, maar als puntje bij paaltje komt, zegt je lijf ‘nee’. Misschien dat niet iedere sub dit herkent. Toch overkwam het mij afgelopen week. De dag ervoor had ik enorm veel zin om mijn Meester te ontmoeten (en te pleasen). En stond dan ook op met het idee van: ‘yes’.
Ik had mij mooi aangekleed (inclusief hakken), was goed geschoren, rook lekker en de kaars brandde. Alles stond klaar voor een mooie (fijne) ontmoeting. Op de tafel lagen zwepen en boven was alles gereed. Ik was dan ook verheugd toen de deur open ging en daar mijn Meester stond. Ook al hadden we elkaar na mijn vakantie gezien, van spelen was nog niets gekomen. Met mijn plug in, billen omhoog en mijn neus tegen de muur was ik er klaar voor. Dat dacht ik tenminste. Meester begon met het vastbinden van mijn polsen en bevestigde een riem om mijn lijf die hij stevig aantrok. En misschien ging het daar ‘mis’. De eerste slagen voelde nog prima aan, maar kort erop leek het haast of ik de slagen niet kon opvangen. Ik weet dat ik soms een ‘watje’ ben en misschien eerder ‘au’ roep als een andere sub. Het voelde anders aan. Mijn lijf ging in 'verweer.'
Meester stopte al snel. Ik voelde mij op dat moment ook niet lekker worden. Mijn lijf voelde koud aan, ik begon te zweten en ik werd licht in mijn hoofd. Het uur daarop hebben we eigenlijk alleen gepraat. Een diep gesprek over onder meer de dingen waar ik in het verleden tegen aanliep en die nog doorspelen in het nu.
Veel subs en Doms vergeten dat dit ook een onderdeel is van… Zeker als je samen een band wilt opbouwen, is dit eveneens heel belangrijk. Pas als je eerlijk en open bent, zeg maar transparant, kan het spel zich gaan verdiepen. Eigenlijk vind ik ‘spel’ ook niet de juiste benaming. Helemaal als je één Dom hebt. Ik zou overigens ook niet anders willen. Niet negatief bedoelt, maar ik zou geen sub willen zijn van een betaalde Dom of spelen met elke keer een andere Meester. Of andersom. Ik kan niet vaak genoeg zeggen dat ik er zo in sta en iedereen zelf moet bepalen hoe hij/zij het invult. Maar verder met onze ontmoeting, Natuurlijk was het een heel andere invulling dan ik voor ogen had. Meester voelde feilloos aan dat ik misschien wel wilde, maar mijn lijf iets anders zei. Hij wist mij te overtuigen dat het prima was (is) en dit net zo belangrijk is. Elke keer groeien we meer naar elkaar toe. We sloten ons samenzijn af met een kleine spanking en een blowjob. Vandaag ben ik nog even langs geweest op de koffie. Gewoon voor een klein Dom/sub-momentje en de week extra positief af te sluiten.
Ik schrijf dit omdat ik soms lees en hoor, dat subs altijd beschikbaar (moeten) zijn of zelf verkondigen altijd klaar te staan voor... Dat kan ik misschien ook wel (willen) roepen. Laten we eerlijk zijn….Soms is de werkelijkheid net even anders en dat is oké. Niet alleen groei je samen, maar op de langere termijn verrijkt het je spel.