Een inwoonster van Gorinchem kan haar ogen niet geloven. Het lijkt wel alsof er op haar raam de vage afdruk van een piemel zit. Tot haar afgrijzen blijft het niet bij één keer. In de rechtbank van Dordrecht wordt duidelijk wie achter de bizarre vlekken zit (bron rijnmonde.nl).
Er zitten eind oktober ineens 'vage vlekken' op de ramen aan de achterzijde van haar huis. De weduwe denkt dat het vogelpoep is en haalt er een doekje over. Ze slaat er verder geen acht op. Maar een maand later zijn de contouren op het glas niet te missen: de afdruk van een balzak en eikel. De 75-plusser kan het eerst niet geloven. Ze vindt het zo’n raar idee. Onlangs stond Bert terecht die verdacht wordt van stalking met een seksueel karakter.
Op 5 december ziet ze weer een afdruk. De vrouw laat op advies van haar kinderen een bewakingscamera installeren. Ze waarschuwt ook de wijkagent. Twee dagen voor kerst zit er een overduidelijke afdruk van een penis op het raam. Het ziet er vettig uit. De politie denkt dat de dader vaseline heeft gebruikt. De camera heeft alles opgenomen. Op de beelden is te zien dat een man met een capuchon en een petje in haar tuin staat. Hij kijkt schichtig om zich heen. Dan drukt hij zijn geslachtsdeel tegen het glas. De laatste afdruk wordt op 28 december gezet, aan het einde van de middag. Er staat een man te masturberen in de tuin, lijkt het. Hij verdwijnt, komt weer terug en drukt dan zijn penis tegen het raam. De vrouw is thuis, maar heeft hem niet in de gaten. De man staat vlak voor het raam en tuurt naar binnen. Opnieuw wordt de politie gewaarschuwd. Het Nederlands Forensisch Instituut (NFI) is er snel bij, verzamelt DNA-materiaal en heeft iets later een match. Volgens het strafdossier gaat het er heftig aan toe. De politie ramt de deur in als ze de verdachte arresteren.
Uit de verklaring van de weduwe wordt duidelijk dat de penisafdrukken er stevig ingehakt hebben. “Waarom? Waarom ik? De afdrukken voelen als een aanranding”, leest de rechter voor. De vrouw controleert nog steeds of er rare vlekken op haar raam zitten. In het beklaagdenbankje zit de 52-jarige Bert met gebogen hoofd. Hij woont, net als het slachtoffer, ook in Gorinchem. Na het relaas van de officier van justitie zegt hij: “Het is mijn DNA, dan zal het wel zo zijn. Maar ik weet er niets meer van. Het spijt me verschrikkelijk. Ik schaam me kapot.” Hij draait zich om naar het slachtoffer dat in de zaal zit als hij het zegt. Ze knikt als ze het hoort. Bert is een recidivist. Er is een eerdere veroordeling voor soortgelijk gedrag. In 2011 masturbeert hij bij een 75-jarige vrouw voor de deur. Hij heeft een bivakmuts op en belt aan. Als ze opendoet, kijkt hij haar recht in de ogen. “Weet u dáár nog iets van?”, vraagt de rechter. “Nee", zegt Bert, "ik weet het echt niet.” De officier vraagt of Bert de weduwe kent. “Nee, totaal niet.” Het slachtoffer in kwestie -een keurige en fitte oudere dame- heeft daar vanaf de publieke tribune toch iets aan toe te voegen. “We blijken in dezelfde straat te hebben gewoond.”
Met Bert gaat het niet goed. Zijn vrouw is inmiddels bij hem weg en hij is zijn baan kwijt. Na zijn aanhouding probeert Bert zich van het leven te beroven. Hij stapt in de auto om een dodelijk ongeluk te veroorzaken, op de tafel laat hij een afscheidsbriefje achter. Maar het plan mislukt. “Toen heeft mijn dochter me duidelijk gemaakt dat ik nog wat heb om voor te leven.” Hij zegt dat zijn kleinkind heel belangrijk voor hem is en dat hij veel steun krijgt van zijn huisarts. Dan is het de beurt aan de officier van justitie. “Het gaat hier niet om liefdesbriefjes, maar om een man die bij een oudere vrouw grensoverschrijdend gedrag vertoont. En dat is niet bij toeval. Het is telkens hetzelfde adres en hij heeft zijn penis ingesmeerd met vaseline.” Sinds zijn arrestatie zaten er geen afdrukken meer op het raam. “Ik vind het moeilijk te geloven dat meneer zich niets herinnert. Misschien dat hij zich zo schaamt dat hij alle herinneringen heeft weggedrukt. We hebben ook in uw computer gekeken. U heeft gezocht op: hoe speel ik verward gedrag?” De officier van justitie eist een gevangenisstraf van een maand en nog eens twee maanden voorwaardelijk. Ook mag hij niet meer in de buurt komen en moet hij de bewakingscamera van de weduwe betalen plus 450 euro smartengeld. De advocaat van Bert wijst erop dat het maar twee keer zeker is dat Bert met ontblote penis in de tuin stond. De bewakingsbeelden vindt hij onduidelijk. Of Bert masturbeerde, is nog maar de vraag. Misschien wreef hij gewoon wat over zijn kruis. Wat hem betreft krijgt zijn cliënt geen gevangenisstraf.
HET VONNIS - “U schaamt zichzelf kapot”, zegt de rechter tegen Bert. Hij knikt. “U heeft uw huis verloren, uw relatie is kapot. Ik ga u geen onvoorwaardelijke gevangenisstraf geven.” Wel krijgt Bert een taakstraf van 180 uur en drie maanden voorwaardelijke gevangenis voor als hij het toch nog een keer doet. Ook moet hij zich laten behandelen en begeleiden door de reclassering. Tot slot moet hij de camera van 791,34 euro betalen en 450 euro smartengeld voor de doorstane emoties. Hij mag drie jaar lang niet meer in de buurt van de vrouw komen.
Bron: rijnmond.nl. De naam van Bert om privacy redenen gefingeerd.