Ben ik in mijn dagelijks leven altijd een sub? Afgelopen weekend was ik voor een paar dagen in Parijs met mijn dochter. Op dat moment ben ik toch echt even geen sub. Alhoewel…
Ik ben niet op ‘commando’ een sub. Het is iets wat in mij zit en ik meedraag. Uiteraard ben ik er niet 24 uur per dag mee bezig. Toch loopt het als een rode draad door mijn leven. In Parijs word je overspoeld met visuele zaken zoals beelden, winkels, mensen die rondlopen etc…die bij mij associaties oproepen met sub-zijn. Je hoeft maar een designer outlet in te lopen of mijn oog valt op een geweldige outfit die elke sub fantastisch zou staan. Of je loopt door een park en een bepaald beeld trekt je aandacht. Dan heb ik het nog niet eens over de meest waanzinnigste ornamenten van prachtige ‘naakte manen en vrouwen’ die aan gebouwen hangen. Maar een korte break doet meer. Net zoals onze speelmomenten word je ook nu even uit je routine gehaald. Waardoor je net weer even anders naar dingen kijkt. Het is zo makkelijk om elke dag op te staan en de dingen te doen die van je verwacht worden. Soms word je daar zo in opgezogen dat je niet verder kijkt waardoor je gewoon blijft door hobbelen. Toch heb je ‘breaks’ nodig. Spelen met mijn Meester voelt voor mij als een break waardoor ik als persoon kan groeien. Niet alleen probeer ik nieuwe dingen uit, maar verleg ook grenzen. Dat stapje buiten mijn comfortzone is spannend en maakt mij zekerder. Het hoeven overigens geen grote stappen zijn. Ook kleine stapjes kunnen een groot effect hebben.
Waarom is het voor de meesten zo moeilijk om dat stapje te maken? Is het gemakzucht? Het kost minder tijd om gewoon de geijkte paden te bewandelen. Zeker als dingen, die je moet doen, (dagelijks leven) af moeten zijn. Maar dat leg je vaak jezelf op. Het is vaak ook dubbel. Je wilt ontdekken, maar ook de zekerheid dat er niet te veel veranderd. Een weekend Parijs leert mij weer dat er veel meer is dan mijn dagelijkse patroon. Het leert mij dat ik af en toe uit mijn denkpatroon moet stappen en mij nog meer moet overgeven aan de wereld er buiten. Als sub zal ik daar zeker ook door groeien.
Uiteraard hoef je daarvoor niet perse naar Parijs. Maar een stapje doen buiten je dagelijkse routine laat je ervaren of je nog wel happy ben met je leven of dat je dingen wilt veranderen of anders wilt doen. Je hebt dus af en toe een afwijkende route van gewoontes nodig want als je nooit afwijkt, weet je ook niet of je nog wel tevreden bent met hoe je in het leven staat. Zo ben ik onlangs geworden van de bieb. Ook daarmee doorbreek ik een gewoonte en zit iets minder vaak op mijn mobiel en meer met mijn neus in boeken. Het beseffen waar je je prettig bij voelt, leert je beter in je vel te zitten. En daar profiteert mijn Meester van. Dus ook al ben ik tijdens zo’n weekend geen praktiserende sub het heeft wel zijn uitwerking op...