De wereld is aan het verharden. Dat is natuurlijk allang geen nieuws meer. Voor mij een reden om bijvoorbeeld minder vaak naar het ‘nieuws’ te kijken en mij meer te richten op mijn eigen wereldje. Tijdens mijn werk als gastvrouw, kom ik voortdurend in aanraking met andere mensen. Vaak vertellen zei mij in een ‘notendop’ wat hun bezighoudt. Soms zijn dit leuke en mooie verhalen, maar dikwijls ook erg verdrietig.
Steeds meer besef ik mij dat ik ‘happier’ ben in mijn eigen bubble. Ik bepaal zelf wie ik erin toelaat en wie niet. Er is overigens altijd plek voor nieuwe mensen. Als onderdanige (sub) ben ik uitermate geschikt als gastvrouw. Ik heb dan ook een heerlijke baan en krijg ontzettend veel inspiratie van mensen die ik op mijn pad tegenkom. Sinds ik mij bewust ben dat ik als een sub door het leven ga, (lees onderdanig) realiseer ik mij dat ik veel zelfverzekerder ben geworden. Het gedienstige en het dienen van hoort bij mij. Ik ben een luisteraar en ‘please’ graag mensen. Vroeger vond ik dat verschrikkelijk omdat het een beeld bij mij opriep dat ik naar anderen (op)keek en afhankelijk was van hun antwoord. Of ik er niet toe deed. Dat is allang verleden tijd. Ik doe mijn eigen ding, heb mijn eigen mening over dingen en leef mijn eigen leven. Ik hoef gewoon niet zo op de voorgrond te staan. Het heeft niets te maken met een zwak persoon dat over zich heen laat lopen en niets in te brengen heeft.
Ik ben zachtaardig en meegaand. Dat is wie ik ben. Ik accepteer en omarm het. Daar ligt mijn kracht. Eigenschappen die er veel toe doen. Privé en zakelijk. Daarom ben ik ook een trots subje. Of ik ooit een switcher zou kunnen zijn? Ik denk niet dat ik het in mij heb om als Domme door het leven te gaan. Zo ben ik geen leider (overigens ook geen mak schaapje). Wel denk ik dat iedereen een zweep kan hanteren om maar een voorbeeld te noemen. Of dat goed zou voelen? Denk het van niet. Er is mij weleens gevraagd of ik niet een sub van een sub zou willen zijn. Ook daar voel ik weinig voor. De persoon in kwestie was op zoek naar iemand die hem zou ‘kunnen vernederen.’ Daar ben ik niet de aangewezen persoon voor. Ik kom vaak zeer dominante mensen tegen. In mijn dagelijks leven heb ik er niet zoveel mee. Velen ervan komen op mij dwingend, overheersend en met minder gevoel over. Ze laten minder zien wie ze echt zijn en wat ze voelen.
Als sub loop ik zeker niet met mijn ziel onder mijn arm. Wel merk ik, om terug te komen op de verharde samenleving, dat veel dingen mij raken. Omdat ik op vele zaken geen grip heb, hou ik mijn wereld dus klein. Zoek de liefde en geborgenheid bij de mensen om mij heen. Mensen die mij dierbaar zijn. Ik laat wel mijn sub-zijn voortvloeien in mijn werkzaamheden als gastvrouw en geniet van alle mooie gesprekken die daar uit voortkomen. ‘Ik ben een trotse sub’ is dus zeker niet alleen toepasbaar tijdens speelmomenten. Het laat zien dat het 'de onderdanigen' zijn die daadwerkelijk de wereld kunnen veranderen met hun gedrag en het uiteindelijk voor het zeggen hebben. Misschien minder hoorbaar, maar toch...