· 

Dan kom ik langzaam terug...

Het was uitzonderlijk warm buiten. De zolder was veranderd in een broeikas. Het kleine beetje wind dat binnen waaide bracht nauwelijks verlichting. Het zou waarschijnlijk de laatste echt warme dag van het jaar zijn.

 

Met het puntje van mijn neus stond ik voorovergebogen tegen de muur. Benen gespreid en kont omhoog. Voor de  verandering had ik deze keer geen hakken aan, maar was ik op blote voeten en daarmee dus stevig op de grond. Mijn gedachtes dwaalde af naar de geluiden die van buiten leken te komen. De buren waren thuis en hadden bezoek. Met z´n allen zaten ze buiten aan de koffie. Even twijfelde ik om het raam dicht te doen zodat de geluiden zouden vervagen en ze niets van ons konden meekrijgen. Meester was beneden aan het rommelen en kon elk moment komen. Lettend op mijn ademhaling probeer ik te ontspannen terwijl zweetdruppeltjes over mijn rug lopen. Dan hoor ik voetstappen en ben ik weer helemaal terug. Ik voel hoe Meester met een ijsblokje over mijn rug gaat. De kou bezorgt mij instant kippenvel. Het ijsblokje stopt bij mijn kutje waar Meester het restant naar binnen laat verdwijnen. Onbewust span ik mijn spieren aan. Het verliezen is geen optie, maar wat is het koud.

 

Dan ruik ik gember en schiet een stukje omhoog als Meester het anaal naar binnen brengt. Met zijn ander hand duwt hij mij terug in positie en voel ik een warmtescheut door mijn lijf gaan. Op nieuw is daar een ijsklontje. Dit maal druipt het over mijn borsten en stopt het bij mijn tepels. Meester laat het ijslokje over mijn tepels gaan en wisselt het af met een paar flinke knepen er in. Afgekoeld en opgewarmd. Meester verwisselt de gember. Opnieuw is daar een warmtescheut. Met het andere stukje wrijft hij over mijn lipjes. Ik wil tegen stribbelen, maar kan geen kant op. Als ik het gevoel heb in brand te staan, stopt Meester. Dan volgt een spanking. Zoals ik het graag heb. Niet heel hard, wel lang, Het gloeien van mijn billen is eveneens warm, maar van zo´n andere orde dat het haast lijkt of de warmte van buiten geen grip meer op mij heeft. Ik adem diep en mijn gedachtes zijn alleen bij het spel.

 

 

Dan voel ik vlam van de kaars langs mijn lijf gevolgd door een golf kaarsvet. Ik schrik. Het is de combinatie van alles bij elkaar dat mij doet wankelen en ik ben blij dat ik op mijn blote voeten sta. Ik herpak mij en ben net op tijd om de hete, scherpe punt van het mes te voelen die over mijn rug gaat. Af en toe drukt Meester met de hete zijkant van het mes tegen mijn billen en benen. Het brandt, niet heel erg, maar toch. Ik stribbel niet meer tegen, maar laat mij gaan. Dan lijkt het net of ik wegzweef en hoor ik de stem van mijn Meester. Ik mag rechtop gaan staan en moet een paar keer diep in- en uitademen em kom langzaam terug...