Ik heb het regelmatig met mijn Meester over sub-zijn. Wat het voor mij betekent en hoe ik er in sta. Gek genoeg vind ik het soms best nog wel lastig om daar een duidelijk antwoord op te geven. Dat ik een sub ben, is duidelijk. Daar heb ik nooit aan getwijfeld. Als je goed naar jezelf kent, weet je wie je bent. Uiteraard kun je daarin experimenteren, maar als je naar je karakter kijkt en hoe je in het leven staat, weet je of je een Dom, sub of switcher bent.
Inmiddels weet ik dat elk persoon er anders in staat. Ondanks dat ik een sub ben, en er dagelijks aan denk, is er meer voor mij. Als ik soms andere verhalen hoor, lees of bekijk, lijkt het haast wel of ze heel de dag met hun sub-zijn bezig zijn. Zo’n sub ben ik niet. Naast werk, familie en vrienden, ben ik ook nog ‘Me’ die het leuk vind om allerlei dingen te ondernemen. Dan denk ik even niet aan sub-zijn of ben daar veel minder mee bezig. Ik geloof dat ieder er zijn eigen invulling aan moet geven. Er is geen goed of fout. Zo ben ik niet het type om mijn sub-zijn helemaal te analyseren. Dat voelt heel onnatuurlijk voor mij aan. Sub-zijn is geen rol, maar een onderdeel dat deel uitmaakt van de persoon die (en wie) ik ben. Gelukkig heb ik in daarin de juiste persoon gevonden. Ik ben dan ook heel blij (tevreden) dat ik dat mag en kan delen met mijn Meester. Iemand die ik vertrouw en waarvan ik weet dat mijn grenzen worden bewaakt. Daarnaast denk ik dat mijn Meester de aangewezen persoon voor mij is omdat we samen ons eigen tempo bepalen en doen wat voor ons goed voelt. Soms betekent dat het een stapje terug en dan weer vooruit. Niet-kijkend naar hoe andere BDSM stellen dat doen.
De grootste valkuil is denk ik dat er te veel naar de ander wordt gekeken. Ergens schetsen we zelf een beeld van hoe BDSM er uit zou moeten zien. Ik ben niet de persoon die de hele dag met haar sub-zijn bezig is, maar wel gedurende de dag herinnerd word aan haar sub-zijn. Een vraag van mijn Meester was of onderwerping hetzelfde is als overgave. Voor mij zit er een verschil in. Overgave is makkelijker. Je hoeft even niet na te denken of te handelen en laat dat over aan de ander. Heerlijk is het om even te ontsnappen aan het dagelijks bestaan. Onderwerpen gaat natuurlijk een stap verder. Dat is de opvolger van overgave. Dan geef je echt de touwtjes uit handen en laat je ander bepalen wat goed voor je is. Of ik het nodig heb? Zeker. Er zijn echter ook veel momenten waar je opgeslokt wordt door andere zaken die je aandacht nodig hebben. Daarmee kom ik gelijk weer terug bij mijn beginpunt dat ik er liever niet te veel over analyseer. Natuurlijk is het belangrijk om BDSM bespreekbaar maken en er over praten. Zeker als je wilt weten of je nog op een lijn zit. Dus voor mij voelt sub-zijn elke keer anders. Hoe staan jullie erin?